Op 29 oktober verschijnt Eeuwige Lente: een dans met de dood als een ode aan het leven, een verhaal van liefde en een strijd voor hoop.
Tag Archief van: boek
Waarom het zo stil is? Ik werk hard aan mijn nieuwe boek! Eeuwige Lente verschijnt begin november bij Uitgeverij Prometheus. Een tipje van de sluier…
Jij en ik dragen een uiterste houdbaarheidsdatum op de onderkant van onze ziel. Het verschil is dat ik de mijne weet. Zodra ik begin vijftig ben, verlies ik mijn verstand. Letterlijk en onvermijdelijk.
Ik groeide zonder grootouders op, denkend dat mijn leven was begonnen als een onbeschreven blad. Wanneer ik er hard genoeg voor werkte, was alles mogelijk. Ik maakte carrière, vond een lieve vriend en kocht met hem een huis. De wereld lag aan mijn voeten.
Tot mijn moeder alzheimer kreeg. Kort na haar vijftigste. Het was alsof ze levend stierf. Ik miste haar terwijl ze er nog was, worstelend met alles wat ze niet meer kon en wie ze niet meer was. Ze gleed weg en ik stond machteloos.
De ziekte bleek erfelijk te zijn, met een kans van vijftig procent. Wilde ik een DNA-test doen? Ik probeerde het duivelse dilemma te ontwijken, maar de dreiging kwam steeds dichterbij.
Was het mijn eigen toekomst die zich ontvouwde voor mijn ogen in angstaanjagend detail? Een voor een verloor ik al mijn zekerheden, maar in de omgewoelde aarde groeide nieuw geluk.
Eeuwige Lente is een dans met de dood als een ode aan het leven, over onvoorwaardelijke liefde en onvergankelijke hoop.
***
Dit boek wordt mede mogelijk gemaakt door van steun van Aegon en Alzheimer Nederland.
Vandaag is het vier jaar geleden dat ik mijn lieve moeder verloor. Vandaag is ook de dag waarop ik nederig en dankbaar ben voor de hartverwarmende reacties van zoveel lieve mensen nabij en ver weg; in het bijzonder de betrokken medewerkers van Aegon die me financieel én persoonlijk steunen om een van mijn grootste dromen in vervulling te laten gaan: het schrijven van mijn nieuwe boek. Vandaag brand ik een kaarsje én hef ik het glas.
Met bijzondere dank aan Marjolein Breed.
‘Mijn aandacht is een stolp waaronder niet te leven valt,’ schrijft Bregje Hofstede in Drift. Van jongs af aan legt ze haar leven vast op papier, in schitterende metaforen en scherpzinnige details. Alles wat ze maar kan vinden bewaart ze in stapels dagboeken en schriftjes, als ‘een hoarder die de poolnacht verwacht’. Ook haar momenten met Luc, de jongen waar ze als tiener voor valt, als twintiger mee trouwt en als schrijfster van vervreemdt. Haar verhaal strookt niet langer met het zijne. Van de ene op de andere dag loopt ze weg, van hem en van haar leven, met alle woorden in een grote tas op haar rug. In een poging om te achterhalen waar het mis is gegaan, leest ze hun verleden terug, althans haar versie daarvan, en rijgt de scènes, herinneringen en overpeinzingen aaneen tot deze roman. Eerlijk, kwetsbaar en schaamteloos mooi.
Deze recensie schreef ik voor YouBeDo, de online boekenwinkel waar je met elke aankoop bijdraagt aan je goede doel.
De personages: Andrej als alleenstaande postbode die zich met foto’s uit tijdschriften troost. Josip als ongelukkig getrouwde bestuurder van een lokale kabeltrein. Het decor: een slaperige kuststad in Joegoslavië. Wanneer Andrej toevallig ontdekt dat Josip er een minnares op nahoudt, begint hij hem anoniem te chanteren. Josip vindt echter uit dat Andrej bankbiljetten uit de post ontvreemdt en om zijn eigen betalingen te kunnen voldoen perst hij hem op zijn beurt af. Onwetend houden de mannen elkaar in een wurggreep, terwijl het conflict tussen de Serven en Kroaten op de achtergrond broeit. De pelikaan leest als een moderne klucht, afstandelijk en absurd, over de verwarring wanneer vijanden ook vrienden kunnen zijn en een boek dat mij niet greep is genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs.
Deze recensie schreef ik voor YouBeDo, de online boekenwinkel waar je met elke aankoop bijdraagt aan je goede doel.
Tegenstanders portretteren Michelle Obama graag als boze zwarte vrouw. ‘Ik heb geleerd,’ zo schrijft ze in Becoming, ‘dat het moeilijker is om iemand te haten van dichtbij.’ Openhartig vertelt ze hoe ze tweemaal zo hard moest werken om half zo ver te komen in het leven, van de achterstandswijk in Chicago tot het prestigieuze Princeton en vervolgens door naar Harvard Law School – om te ontdekken dat ze eigenlijk helemaal geen advocate wil zijn. Hoe ze verliefd wordt op Barack die vastberaden aankoerst op een veeleisende loopbaan in de politiek, waar zij een uitgesproken afkeer van heeft. Haar vurige wens om moeder te worden en haar worsteling om moeder te zijn, in combinatie met haar eigen carrière, haar invloed als First Lady en haar leven in het Witte Huis. Als Michelle Obama een ding ‘wordt’ in Becoming is het wel menselijk, en ik weet niet zeker of dat teleurstellend of geruststellend is. Maar wel absoluut ontwapenend.
Deze recensie schreef ik voor YouBeDo, de online boekenwinkel waar je met elke aankoop bijdraagt aan je goede doel.
Mooier nog dan het verhaal is de omgeving die Tommy Wieringa schetst: van een leeggelopen dorp in Twente, vlakbij de Duitse grens. De heilige Rita vertelt over Paul, die op zijn vijftigste nog bij zijn vader woont en zijn makker Hedwiges, een kruidenier met dito mentaliteit. De mannen zijn hopeloze gevallen die zich staande proberen te houden in de veranderende tijd. Met aardse zinnen en beschrijvingen van universele thema’s zoals eenzaamheid, teleurstelling en vergankelijkheid. Maar het allermooist is de taal. “’Wat bi-j laat,’ zei zijn vader toen hij binnenkwam. ’Dan bi-j te vroeg gaan zitten,’ zei Paul.”
Deze recensie schreef ik voor YouBeDo, de online boekenwinkel waar je met elke aankoop bijdraagt aan je goede doel.
‘Wat geeft het leven nog betekenis als je nog maar een paar dagen hebt?’ Dat schreef USA Today over In het oranje ochtendlicht, een New York Times-bestseller die ook in Nederland verscheen. Nina Riggs was nog maar achtendertig en moeder van twee jonge kinderen toen ze bleek te lijden aan een ongeneeslijke vorm van kanker. Met de dood op de hielen produceerde ze dit boek, dat vlak na haar overlijden verscheen. Dit is het aangrijpende en ontroerende verhaal, van een jonge vrouw die haar eigen sterfelijkheid onder ogen ziet, met lichtheid, warmte en een verpletterende impact.
Deze recensie schreef ik voor YouBeDo, de online boekenwinkel waar je met elke aankoop bijdraagt aan je goede doel.
Pas halverwege het lezen zag ik het doodshoofd achter de wikkel om de kaft – en dat was maar goed ook. Op basis van de macabere voorkant en de wijdlopige titel had ik het van zijn levensdagen niet opgepakt. Zonde. Want Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken is een prachtig boek over vriendschap, verlies en de dood, dat terecht genomineerd is voor de Libris Literatuur Prijs. Nog voor het einde was ik in dubio aan wie van mijn vrienden ik dit monument voor alles wat verloren is het liefste door wil geven. Met wikkel en al, dat dan weer wel.
Deze recensie schreef ik voor YouBeDo, de online boekenwinkel waar je met elke aankoop bijdraagt aan je goede doel.
Zelden heb ik na mijn afstuderen zo sterk de neiging gehad om aantekeningen te maken bij de inhoud van een boek. Maar zodra ik de genealogie der goden losgelaten had, werd Mythos een fascinerend verhaal, dat ik haast niet kon lezen zonder hardop ‘O!’ te roepen of zo nu en dan ’A-haaa…’ Stephen Fry brengt met humor en een aanstekelijk enthousiasme de Griekse mythen tot leven die ten diepst verankerd zijn in onze maatschappij. Je herkent ze pas als je het doorhebt, alleen al daarom is dit boek een feest – en verplichte kost voor iedereen die van verhalen houdt.
Deze recensie schreef ik voor YouBeDo, de online boekenwinkel waar je met elke aankoop bijdraagt aan je goede doel.